-
1 świe|cić
impf Ⅰ vi 1. (być źródłem światła) to shine, to glow- słońce świeci the sun is shining- latarnie świecą the (street) lamps are glowing2. (oświetlać) to light vt, to illuminate vt- świecić latarką to shine one’s torch- świecić komuś w ciemnościach to light sb’s way in the dark- świecili sobie zapałkami they lit their way with matches ⇒ poświecić, zaświecić3. (lśnić) to shine- księżyc świeci the moon is shining- farba świecąca fluorescent paint4. (jaśnieć) to glow- w półmroku świecą białe ściany domu the white walls of the house glow in the twilightⅡ świecić się 1. (być źródłem światła) [lampa, latarnia, światło] to shine, to glow- w jego oknie świeciło się słabe światło a dim light glowed in his window2. (lśnić) to glow, to shine- czoło świeciło mu się od potu his forehead was shining with sweat- wyfroterowana podłoga świeciła się jak lustro the polished floor shone like a mirror3. (jaśnieć) to glow Ⅲ v imp. w jego domu świeciło się do późna the lights stayed on late in his house- świecić obecnością to be conspicuously present- świecić przykładem to be a provide an example- świecić oczami za kogoś to be ashamed on sb’s accountThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > świe|cić
См. также в других словарях:
płonąć — ndk Vb, płonąćnę, płonąćniesz, płoń, płonąćnął, płonąćnęła, płonąćnęli 1. «podlegać procesowi spalania, palić się (płomieniem); być ogarniętym pożarem; gorzeć» Gaz, nafta, słoma płonie. Płonie ognisko, drzewo na kominku. Dom płonie. Płonąca… … Słownik języka polskiego
zaświecić się — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co zaświecić II w zn. 2.: Zapałka zaświeciła się i zgasła. Zaświeciły się latarnie, neony na ulicach. Zaświeciły się okna w czyimś mieszkaniu.{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oczy świecą się [zaświeciły… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
